به گزارش سینماپرس، نشست رونمایی و بررسی کتاب «بودجه‌ریزی مشارکتی؛ سیاستگذاری تا عمل» با همکاری نشر همشهری و خانه کتاب و ادبیات ایران دوشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۴ در سرای اهل قلم خانه کتاب و ادبیات ایران برگزارشد در این نشست احمد مسجدجامعی، سحر نداطوسی، محمدحسین بوچانی و کیانوش ذاکرحقیقی حضور داشتند.
امنیت بدون مردم معنی ندارند
مسجدجامعی با تاکید بر اینکه مساله مشارکت، نیاز به باور دارد و با قانون به جایی نمی‌رسد، گفت: در تهران‌گردی به میدان مشق (سردر باغ ملی) رفتیم، شهرداری با نگاه مشارکتی در آنجا سرمایه‌گذاری کرد. آنجا را نورپردازی، سنگ‌فرش و آبیاریِ به قاعده کرد. به محض اینکه آماده شد، این فضای عمومی که با بودجه عمومی مردم بازسازی شده بود، از طرف وزارت خارجه تبدیل به فضای اختصاصی شد، زیرا این وزارتخانه در دوطرف خیابان درهایی گذاشت و خیابان را بست، هنوز خیابان بسته است.
وزیرفرهنگ پیشین، باطرح این سوال که فاصله‌گذاری در فضای شهری به چه معنا است؟ افزود: گاهی گفته می‌شود فاصله‌گذاری از راه ساخت و کارگذاری دیوار یا بستن، یک روش برای حفظ امنیت است، اما آیا امنیت بدون مردم معنی دارد؟ جایی که مردم نباشند امنیت نیست. در نبرد ۱۲ روزه چه کسانی افراد خطرناک را شناسایی می‌کردند؟
او با ارائه مثالی درباره تاثیر جداسازی مردم از فضای شهری، توضیح داد: مجلس قانون‌گذار است، ضلع جنوبی مجلس مدرسه عالی شهید مطهری است و کمی دورتر در فضای بزرگی کتابخانه می‌سازند، این عین نادیده گرفتن مردم است، زیرا در آنجا بوستانی بود که در فضایی که حتی یک درخت غنیمت است، آن بوستان را خراب کردند. حتی آنجا مدرسه‌ای بود که آن را هم خراب کردند، بزرگترین ساعت تهران و کوشک بود همه را خراب کردند؛ اینگونه حافظه شهری را پاک کردند.
توسعه بدون کسب نظر مردم ممکن نیست
مسجدجامعی با طرح این سوال که توسعه‌ای که در آن فضای شهر و حافظه مردم از بین برود به چه معنا است؟ ادامه داد: توسعه بدون کسب نظر مردم ممکن نیست، نمی‌توان فقط بر پایه قانون توسعه انجام داد. البته باید توجه داشت قطع کردن درخت، از بین بردن حافظه‌شهری، از بین بردن ساختمان‌ها غیرقانونی است اما انجام می‌شود. اینکه این کار انجام نشود نیاز به ادب و اخلاق است. همچنین در توسعه شهری نمی‌توان از قانون‌های دیگر کشورها استفاده شود و هر کشور و شهر باید قانون‌های خاص خود را بسازد.
وزیر فرهنگ پیشین با بیان اینکه در طرح‌های توسعه تاریخ، جغرافیا، فرهنگ و مردم موثر اند، ادامه داد: باید دانست که شهر روح و جان دارد، در زمانی که تهران‌گردی با رویکرد بررسی آب داشتیم، به ما گفتند تشویش اذهان عمومی می‌کنید امروز است که به مسائل آب پرداخته می‌شود.
او با بیان اینکه در قانون اولیه بلدیه دو مفهوم بلدیه استبداد و بلدیه مشروطه را به کار می‌برند، افزود: این مطالب را از سخنان آیت‌الله سیدحسن مدرس بیرون آوردم. در جایگاه بلدیه مشروطیت رای مردم تنفیذ می‌شود، در مدیریت شهری رای مردم خیلی مهم است. همچنین نباید فراموش کنیم که در ایران شهرهای کهن داریم، برای مثال هگمتانه از یونان و رم هم قدیمی‌تر است. در قدیم ایرانیان از دشمن هم بهره می‌بردند، و سیادت از آن‌ها را نمی‌پذیرفتند.
در سطح ملی نظام بودجه‌ریزی با مردم به اشتراک گذاشته نمی‌شود
بوچانی درباره ساختار کلی کتاب «بودجه‌ریزی مشارکتی؛ سیاستگذاری تا عمل» گفت: یکی از پیچیده‌ترین موضوعاتی که برای مردم مهم است تا در آن مشارکت کنند، مساله نظام مالی و بودجه‌ریزی است. این در حالی است که در سطح ملی نظام بودجه‌ریزی با مردم به اشتراک گذاشته نمی‌شود.
او با بیان اینکه برای افزایش کارایی در شهرها، باید در این حوزه اقداماتی انجام شود، ادامه داد: کانون قدرت و تحول و نوآوری، مردم هستند و فراموش کردن مردم، قابل قبول نیست. شهر بدون مردم دست افرادی می‌افتد که به مردم خوب نیستند.
باید حق مردم، از شهر گرفته شود
نداطوسی سخنانش را درباره بودجه‌ریزی مشارکتی با ارائه نمونه عملیاتی از برزیل که مهد بودجه‌ریزی مشارکتی است، آغاز کرد و گفت: در بحث بودجه‌ریزی مشارکتی مطرح می‌شود که باید حق مردم، از شهر گرفته شود، روند دست‌یابی به حقوق مردم از مقیاس برنامه‌ریزی شروع می‌شود و به اهداف بودجه‌ریزی می‌رسد.
به گفته او که یکی از افرادی است که از مقاله‌اش در تالیف کتاب اسفاده شده است، یکی از اهداف مشارکت مردمی این است که به طرح‌ها مشروعیت می‌دهد.
بودجه‌ریزی مشارکتی در جهان از راه شبکه‌سازی انجام می‌شود
ذاکرحقیقی با بیان اینکه بودجه‌ریزی مشارکتی در جهان از راه شبکه‌سازی انجام می‌شود، افزود: باید سراغ شبکه‌سازی محلی برویم. کارهای مشارکتی مردم را به سمت اعتمادسازی مجدد می‌برد، بودجه‌ریزی مشارکتی یکی از راهکارهای عجیبی است که هنوز سامان پیدا نکرده است.
او که یکی از افرادی است که از مقاله‌اش در تالیف کتاب اسفاده شده است، اعلام کرد: این کتاب مجموعه مقالات است و گردآوری این کتاب دشوارتر از نوشتن کتاب است.
ارسال نظر